සිත් අහසට දුක දැනුනම
නෙත් පිරෙන්න නැගෙන කදුළු
මහ වැස්සක් වෙලා ඇවිත්
දෙකොපුල් රූරා වැටෙද්දි
ඉස්සර නම් නුබ උන්නා
දෙකොපුල් දොතින් පිසින්න
ඒ දොතම අහිමි කරන්
මා ගියාම නුබ හැරදා
නුබේ කදුළු පිස දමන්න
මට නොහැකිව ලතැවෙන විට
මගෙ ලොකෙට ආව කදුල
තවමත් ගලනව එකලෙස...
මධු...
No comments:
Post a Comment